Wyprowadzka Katta.

Dział: Jak nauczyć kota korzystać z kuwety. 

Numer rozdziału: 4

Gatunek: Yaoi. 

Uwaga, Lis chyba właśnie przestał być Lisem. ;_; Rzucam palenie, bo jestem do tego zmuszona przez faceta, z którym się spotykam this moment, to jedna z najprzykrzejszych rzeczy na świecie. Ale od marihuany mnie nie odpędzicie, nienie. #rebel

W ogóle nie do końca ogarniam - Was czasem więcej matka nie miała? Z dnia na dzień dochodzi po 15 nowych komentarzy, co chwila widzę tu jakiegoś nowego czytelnika, no kurwa, czuję się fejmem :v Nie macie co zrobić ze swoim życiem czy co? XD 

PS MESU WIEM, ŻE JESTEŚ W POZNANIU

>:D

>:D

>:D

>:D

____________________________________________

              I granic mojego wkurwienia nie było. Cholera, spałem z nim, karmiłem go, dbałem o niego, zmuszałem do kąpieli, w zasadzie większość rzeczy robiłem za niego, a mimo to...? Może miał mnie po prostu za jakiegoś swojego lokaja? Pierwszy raz naprawdę nie miałem ochoty z nim spać. Kiedy wróciłem nad ranem z roboty, Katt zalegał na laptopie i gadał przez sen, a po całym pokoju walały się kartki papieru. Szturchnąłem go za ramię raz i drugi, po chwili się obudził.

— Mh? — jęknął.

— Jedzenie na stole — odparłem szorstko. 

— Nie mam ochoty — westchnął.

— To kładź się spać — nakazałem. 

               Suchość i ciężkość tej rozmowy zupełnie mnie przerażała. Nie sądziłem, że kiedykolwiek będę w taki sposób konwersować z Kattem. 

— A ty co? — zapytał.

— Ja się w salonie prześpię.

                Mina, którą u niego zobaczyłem, wywołała u mnie tak okropny ból, że skręcało mnie w środku. Jednak moja twarz jak zwykle pozostała niewzruszona. Chłopak patrzył na mnie wielkimi, zdziwionymi oczyma, jakby chciał zapytać: "Matyas, dlaczego?". Jednak powinien był znać odpowiedź na to pytanie. 

— Dobran...

— Czekaj — przerwał mi nagle i złapał za rękę. Odnosiłem wrażenie, że kopnął mnie prąd. — Nie musisz tego akceptować, Matyas, ale... chociaż tolerować? Proszę.

               Spojrzałem na niego totalnie zszokowany. Że niby czego on, kurwa, oczekiwał? Że wydam im oficjalne zezwolenie na bycie w związku i to wszystko na moich oczach? Czy Katt naprawdę nie zdawał sobie sprawy z moich uczuć?

— Chyba żartujesz — prychnąłem. — To trochę chore, co robisz, poza tym...

Przegiąłem. 

               Chłopak, którego znałem tylko i wyłącznie jako niepoprawnego optymistę, w dodatku szaleńca, stał tuż obok mnie z wzrokiem wbitym w ziemię. Trzymał mnie za rękę, zagryzał mocno szczękę i zalewał się łzami. Nie wiedziałem, co powinienem zrobić. Dlaczego tak bardzo mu zależało, żebym poparł ten związek? Czemu ani razu nie pomyślał, jak ja sam się z tym czuję? Czy naprawdę był aż tak egoistyczny? 

— C-Czemu, Matyas... — wyjąkał. — Co jest ze mną nie tak... 

— Egoista — wycedziłem przez zęby.

— Ja się zmienię, obiecuję! — zaczął się nagle motać. — Ja...! Ja... Nauczę się gotować i nie będę dyskutował o kąpieli, i pomogę ci w sprzątaniu, i...

— Chcesz mnie przekupić czy co? — spytałem sucho. 

— Czemu nie chcesz nawet spróbować... — łkał. Już cieszyłem się faktem, że przestał płakać. 

— A czemu miałbym? Nigdy by mi do głowy coś takiego nie przyszło, kurwa — syknąłem. 

— Przepraszam — wyjąkał, po czym puścił moją dłoń i ukrył twarz w rękach. — Czy powinienem się wyprowadzić? 

— Skoro wpadłeś na taki pomysł, to chyba na to wygląda — odpowiedziałem, w dalszym ciągu zachowując kamienną twarz. 

— Dobra... — odetchnął. — Po południu się stąd wyniosę. Przepraszam, że wszystko zniszczyłem.

— Mogłeś o tym wcześniej pomyśleć, zamiast przepraszać teraz — rzuciłem bezczelnie. 

— Wybacz, wiesz, że jestem głupi — powiedział i zaczął chichotać przez łzy. — Położę się. 

               Cholera, ten ból.... rozrywał mnie od środka. Miałem ochotę krzyczeć, drapać, zabijać, wszystko naraz. Wiedziałem, że być może byłem zbyt bezpośredni w stosunku do Katta, ale nie - nie można było mnie w tej sytuacji uznać za chamskiego skurwiela. Nie ja tu byłem winny. Dlatego miałem prawo otwarcie mówić, co o tym sądzę, prawda? Słodkość Katta przegrywała w takich sytuacjach. Tylko, kurwa, nigdy nie pomyślałbym, że on kiedykolwiek się ode mnie wyprowadzi.